ik zei
omarm mij, regen
want ik ben zo alleen
en jij met zoveel.
maar de regen liet zich
langs mijn koude kleren
afglijden

ze was verliefd, vol verlangen.

verliefd op zijn ogen, verloofd met zijn lichaam

grensverleggend, verstand verreweg verloren

voorgelogen, voorbedrogen

een verlopen verliefdheid,

verlaten

liefde, vergezocht.

'je bent een simpele ziel'
verweet de moeilijke ziel mij.
'ja' zei ik 'simpel zielsgelukkig'

ik ben een beetje doodgegaan
en niemand heeft het gemerkt
ik heb geen graf
en geen begravenis
ik mis gewoon een beetje mij

ik ben een beetje doodgegaan

olifanten

soms doen mensen slechte dingen
door slechte gebeurtenissen
ik geloof dat slechte dingen doen je niet
per definitie slecht maakt.
we zouden olifanten moeten zijn
olifanten zijn
zoals zij zei, van wie ik hou,
net als mensen, maar dan zonder al het slechte.

voor jou wil ik een meisje zijn

de wereld is te groot voor mij

Terwijl jij net voor mij mijn bed uitstapt, stap ik mijn bed uit.

We lopen naar de badkamer en kijken samen in de spiegel

Warrig zit mijn haar, moe kijken mijn ogen mij aan.

Maakt niks uit, zeg je lief.

Ik sla mijn ogen neer, en loop de badkamer uit, de trap af.

Als ik op de bank zit kruip je naast mij tegen me aan.

Samen kijken we naar de nietszeggende beelden op tv.

Uren starend naar niets val je in slaap,

Leun je zwaar met je hele gewicht tegen mij aan.

Mijn schouder begint pijn te doen

Ik sta op en je schrikt wakker

Ik loop weg en barst in huilen uit.

en daar ben jij.

Je opent je armen, en omarmt mijn leegte met beide armen.

Ik weet dat je er altijd voor me zal zijn,

En laat de tranen over mijn wangen lopen.

Samen brengen we de dag door.

Aan het eind van de dag loop ik weg van je

Je loopt achter me aan naar buiten, pakt mijn hand.

Samen lopen we op blote voeten door de dode bladeren op de grond.

Kijken naar de met tegenzin ondergaande zon.

Tegelijk zuchten we opgelucht omdat ze ons eindelijk verlaten heeft

En we nu naar huis kunnen. Naar bed.

Je trekt mijn pyjama aan, stapt in mijn bed en gaat dicht tegen me aan liggen

Somberheid, is je naam.

ik ben ouder
ik ben kouder
ik huil niet meer
op een schouder
want nu ben ik
ouder.

vrije handen

je pakte mijn hand
zonder dat ik die van jou pakte.
je hield hem vast
en mijn hand zit gevangen.
aan mijn hand zit mijn arm, aan die arm ik
en ik loop gedwongen hand in hand met jou.
ik wil je hand loslaten, ik wil dat je mijn hand loslaat.
ik wil je vergeten
ik wil doen alsof je er niet bent
alsof je er nooit bent geweest
ik wil ieders hand pakken, vasthouden, behalve die van jou.
ik wil dat je me met rust laat.
ik wil vrije handen
ik wil handen vrij hebben om het leven een hand te geven,
me aan haar voor te stellen, en nooit meer los te laten.
vrije handen, wil ik.

god is mij vergeten in te kleuren

ze was kleurloos
met bleke ogen
met wit haar en kleurloze lippen
met witte tanden, en kleurloze gevoellens
ze droeg geen kleren
en kwam nooit buiten
'god is mij vergeten in te kleuren'
zei ze met een kleurloze stem
ze liep de sneeuw in, en werd één met de witte vlakte

het is volgesproken.

we keken naar de muur
die tussen ons in stond
en volgesproken was.
zoveel woorden, dat ze een muur
tussen ons in waren geworden
je lachte blauwe lippen
en huilde vergeten tranen

vergeten te schrijven.

mij vergeten

'ik geef niks om wie jij bent'
ik lachte tranen
door dat ene zinnetje, was ik vrij
door dat ene zinnetje
kon ik mezelf vergeten
en een nieuw iemand worden
mijn naam vergeten
mij achter me laten
en ik worden

splinters uit mijn hart

we hadden afgesproken in het kleine oude cafeetje,
waar we elkaar ook hadden ontmoet.
ik zat al te wachten, op ons vaste plekje in de hoek.
ik bestelde thee, groene thee.
je kwam tegenover me zitten en keek me aan.
‘ik wil eigenlijk mijn hart terug’ zei je snel
ik had het al zien aankomen, en haalde het tevoorschijn.
het was nog even mooi als toen je het aan me had gegeven.
‘ik wil het aan iemand anders geven’ verklaarde je jezelf onhandig
ik knikte, dat begreep ik.
het bleef stil.
toen pakte je uit je jaszak mijn hart.
hij was kleiner dan die van jou, met hier en daar een barstje.
je keek me niet aan toen je mijn hart over de tafel,
langs mijn thee heen, naar mij toe schoof.
ik pakte het voorzichtig van de tafel.
het was niet zoals toen ik het aan jou had gegeven.
we staarden naar het midden van ons tafeltje en vielen stil.
bleven stil.
toen pakte je je hart op, en schoof je stoel naar achteren.
je liep weg, en liet mij en mijn hart achter.
ik aaide met mijn vinger over mijn hart en probeerde het te troosten.
ik voelde een klein scheurtje, waar een stukje ontbrak.
een stukje dat jij had meegenomen.
splinters uit mijn hart
je was vergeten voor mijn hart te zorgen.

ik stopte mijn hart diep in de binnenzak van mijn jas
en besloot hem nooit meer zomaar weg te geven.

vreemde zonder kus

vandaag gaf ik een vreemde een kus
omdat ik hem misschien kende, maar vergeten was.

mythe

de mythe van het vergeet-mij-nietje

In de Middeleeuwen waren eens een ridder en zijn geliefde langs een rivier aan het wandelen. Bij het plukken van een bosje bloemen viel hij door de zwaarte van zijn harnas in het water. Terwijl hij verdronk gooide hij het bosje bloemen naar zijn geliefde en riep "Vergeet mij niet".

ik moet je iets heel jammers vertellen

na jaren van 360 dagen waarin ik hoopte dat je terug kwam
na maanden met 5 weken waarin ik je miste
na weken met 8 dagen waarin ik aan je dacht
na dagen die 25 uur duurden zonder jou
na uren die 62 minuten door tikten
zei ik in het niets tegen jou, omdat je er niet was
'ik moet je iets heel jammers vertellen.
ik ben je vergeten'

vergeet je niet te dromen?

'vergeet je niet te dromen?' zei je
'ik kan niet dromen' antwoordde ik.
'ik ben mijn dromen vergeten'

wij zijn allemaal vergeet-mij-niet-jes

wij zijn allemaal vergeet-mij-niet-jes
allemaal kleine kwetsbare bloemen, in grote bosjes
en allemaal roepen we 'vergeet mij niet!'
en allemaal worden we vergeten.
vergeten opgebeld te worden of vergeten op te bellen,
vergeten dag te zeggen, vergeten goed te maken, vergeten ruzie te maken, vergeten brood te kopen, vergeten huissleutel mee te nemen, vergeten afscheid te nemen, vergeten de postzegel op de brief te plakken, vergeten te zeggen dat ik van je hou, vergeten te zeggen wat je eigenlijk zelf wil, vergeten te luisteren, vergeten te praten, vergeten te durven, vergeten te genieten, vergeten om je elke dag te vertellen hoe mooi en lief je bent, vergeten de melkpakken weg te gooien, vergeten de kraan dicht te doen toen je het bad liet vollopen, vergeten samen alles te delen, vergeten de hond uit te laten, vergeten geld te geven aan het goeie doel, vergeten om aan een goed doel te denken, vergeten om uit bed te komen, vergeten om aan je te denken, vergeten te leven

vergeten dat wij allemaal vergeet-mij-nou-alsjeblieft-niet-jes zijn.

toen mijn vingers vergaten hoe piano te spelen

samen speelden we piano
mijn tien vingers, de piano, en ik.
mijn ogen dicht, mijn vingers die een dans deden
op de zwart met witte toetsen.
tot op de dag dat mijn vingers stopten met spelen
midden in een lied, vergaten ze de volgende danspasjes
hoe vaak ik het ook probeerde,
met zijn tienen maakten ze een zooitje op het toetsenbord
struikelend, verkeerde noten rakend

'ik kan niet meer piano spelen'

lach voor mij

lach met mij, lach om mij, lach door mij, lach in mij
lach zonder mij, lach buiten mij,
lach alsjeblieft

ik lach voor jou
omdat jij het vergeten bent
tot jij het weer kan
lach ik voor jou

vergeten of vergeven

omdat ik het je niet kon vergeven zei ik
'ik vergeet het je'
je had het niet door.

ik ben vergeten hoe te dansen

en ik danste op je voeten
omdat ik niet dansen kon

met mij

'Met mij' zeg ik als ik de telefoon op neem.
voor hen die mijn naam vergeten waren.

ik vergeet je

ik wilde je helemaal niet vergeten
maar zonder reden vergat ik je.
zonder echte reden had het in mij besloten je te vergeten
zo vergeten, dat je ook geen herinnering meer was.
ik kon me niet meer herinneren wie je was, wat je deed
waar je van hield? waar je je mee bezig hield.
ik ben je herinnering vergeten
en daarna vergeten om me je te herinneren.

je stuurde me vergeet-mij-niet-jes

het was mijn verjaardag.
je kon er niet bij zijn. omdat je er niet was.
je stuurde me een kaartje
met zoveel tekst er op dat ik het niet kon lezen
bij je kaartje zat een bosje vergeet-mij-niet-jes
en die deden hun werk